نیکان لینک

ارتقاء كيفيت:

پرستاران يك كيفيت در ارائه سيستم مراقبتهاي پرستاري هستند . با وجود نقش بي نظير آنها بعنوان هماهنگ كننده مراقبت در ارائهمراقبت از مدد جو بيمارستان ، پرستاران هستند كه كيفيت مراقبت را مديريت نموده قسمت اعظم نظارت و مشاهده كيفي را به عهده دارند (27) 

مديريت كيفيت جامع 1 بعنوان برنامه مديريتي فراگير براي ايجاد بهبود مداوم در كيفيت مي باشد . اين روش شامل استفاده از فرآيندها ، برآيندها و ارزشيابي استانداردها به برنامه هاي معين حتي براي بهبود كيفيت  مي باشد (28) 

در اجراي مديريت كيفيت جامع ، مدير پرستاري جزء اساسي و داراي اطلاعات در تيم بهداشتي خصوصاً حيطه هائي كه مدير پرستاري بايستي در آنها دخالت كند شامل : استراتژيهاي برنامه ريزي ، مراقبت از بيمار بعنوان فرآيند مقطعي – عملكردي ، كارتيمي ، رهبري ، مشاركت پرسنل پزشكي مي باشد . 

بهره وري و كيفيت باهم وابسته دارند و اين ارتباط با نگاهي به موارد ضعيف در عملكرد ، به بهترين وجه قابل توصيف است . انجام دادن كارهاي اشتباه و انجام دادن كار به گونه اي نادرست ، ساده ترين مثالهاي ممكن براي ارتقاء كيفيت در زماني هستند كه با مشاهده از طريق مديريت كيفيت جامع مشخص شده  باشند . 

براي دسدتيابي به كيفيت و بهره وري ، لازمست تا اطلاعات خوبي را فراهم آورده و اهداف بهبود را تنظيم كرده باشيم چنانچه انتظارات مشتري ( موجود ) واضح باشند در نتيجه انجام كارهاي صحيح ، با روش مناسب با تعداد درست كاركنان ، منجر به حداكثر بهره وري و كيفيت خواهد شد (29) 

راههاي افزايش بهره وري در پرستاري 

جانسون1 به نقل از ساند و، كروك و دوكت2 (1992) مي نويسد : 

مي توان بهره وري را بعنوان عامل خارجي در شغل پرستاري با استفاده از الگوهائي كه بيمار ،ؤ پرستار محور هستند بهبود بخشيد . 

در مطالعه اي از هر نا نذر و ديگران در سال (1988) ارتباطي بين فرآيند سازماندهي  و بهره وري در سبيت گروه كار پرستاري انجام شد كه مي توانند باعث افزايش بهره وري شوند كه شامل تصميم گيري مشاركتي ، جريان ارتباطي باز ، ساختار گروهاي كاري ، تشويق به عملكرد بهتر و بسياري عوامل ديگر (13) 

ساليوان به نقل از جليك و دنيس 3 (1972 ) مي گويد : 

راه ديگر افزايش بهره وري ايجاد تغيير در فرآيند مراقبت است كه به مدير پرستاري اجازه مي دهد تا خلاقيتش را تا حد امكان بكار گيرد . در يك مرور جامع بر ادبيات بهره وري پرستاري ، فرآيند كار با عنوان « تكنولوژي پرستاري » ناميده مي شود . 

با توجه به تعريف تكنولوژي : شامل تمامي رووشهايي است كه براي تبديل input  داده به ستاده output  بكار مي رود و شامل سازماندهي مديريتي و فيزيكي سرويسهاي پرستاري ، رهبري و نظارت ، سيستمهاي ارائه خدمات پرستاري ، برنامه ريزي و استخدام ، برنامه ريزي مراقبتي و سرويسهاي ثبت و اجراي فعاليتهاي پرستاري مي شود (8) . 

نظريه Z  يا روش مشاركتي 1 كه توسط ويليام اوسي 2 در سال 1981 معرفي شده است ، يكي از روشهاي مديريت مشاركتي است كه بر طرق برانگيختن كارمندان و توسط آن افزايش رضايت شغلي آنها و ارتقاء بهره وري متمركز است . مديريت مشاركتي تركيبي از عناصر مديريت با هدف ، اصول انگيزشي و ارتقاء كارمندان مي باشد . بعلاوه اين روش بر اساس تعيين كردن ساختار و سياستهاي سازمان ، نيازهاي كارمندان و انگيزش آنها و اندازه هاي بهره وري مي باشد .