نیکان لینک

فصل اول: بيان مسئله و اهداف و سؤالات و فرضيات

بيان مسئله 

اهداف طرح

1- هدف اصلي 

2- هدف جزيي 

3- سوالات 

4-  فرضيات 

فصل دوم: بررسي متون

 لزوم آگاهي جامعه در مورد پيشگيري اضطراري از بارداري (EC)  

تاريخچه روشهاي EC 

روشهايي كه مي‌توان جهت EC به كار برد 

مكانيسم اثر در روشهاي EC 

ميزان مجاز استفاده از روشهاي EC  

عوارض استفاده از روشهاي EC 

موارد منع مصرف استفاده از روشهاي EC مطالعات مشابه انجام شده 

فصل سوم: روش بررسي 

جدول فهرست و مشخصات متغيرهاي تحقيق 

نوع مطالعه 

جمعيت مورد مطالعه 

الف) تعريف جامعه مورد مطالعه 

ب) معيارهاي ورود و حذف از مطالعه 

ج) روش نمونه‌گيري 

حجم نمونه و شيوة محاسبه آن 

مكان و زمان انجام مطالعه 

روش جمع‌آوري داده‌ها و اجراي طرح 

روش تجزيه و تحليل داده‌ها 

مشكلات و محدوديتها 

فصل چهارم: نتايج 

نتايج 

فصل پنجم: بحث و نتيجه‌گيري 

بحث و نتيجه گيري 

پيشنهادات 

منابع

چكيده

باوجود دسترسي به روشهاي مؤثري كه در زمينة جلوگيري از باروري وجود دارد ، بسياري از حاملگي ها غير برنامه ريزي شده و ناخواسته مي باشد. براي زنانيكه در معرض يك مقاربت محافظت نشده قرار ميگيرند روشهاي پيشگيري اضطراري مؤثري وجود دارد كه بسيار كارآمد مي باشند. ولي متأسفانه بخاطر اطلاعات ناكافي افراد نسبت به موضوع استفاده لازم از اين روشها نمي شود. از آنجا كه پزشكان خانواده و عمومي به عنوان مرجعي براي كسب اطلاعات مردم در اين زمينه مي باشند. در يك مطالعه مقطعي از پزشكان عمومي مراجعه كننده به سمينارهاي بازآموزي به روش نمونه گيري آسان از طريق پرسشنامه با حجم نمونه 400 نفر در مورد آگاهي ، بينش و عملكرد نسبت به روشهاي پيشگيري اضطراري از بارداري Emergency contraception  مورد تحقيق قرار گرفت . در اين تحقيق 100% پزشكان EC را شنيده بودند در حاليكه 14% كاندوم را جزء روشهاي EC مي دانستند، 32% افراد  IUD و 83% افراد HD))OCP را جزء روشهاي EC مي دانستند. 7% پزشكان معتقد بودند روشهاي هورموني Emergency Hormonal contraception(EHC) بدون عارضه است . در حاليكه عوارضي تهوع و استفراغ 87% ،‌خونريزي و لكه بيني 63% ،‌ترومبو آمبولي 31% ، سردرد 70% توسط بقيه ذكر شدند. 14% افراد به ميزان تأثير واقعي EHC واقف بودند ،‌83% به درستي مي دانستند EHCمنع مصرفي ندارد . 40% افراد مدت اثربخشي را 72 ساعت مي دانستند . 39% پزشكان EHC را به مراجعين خود توصيه نمي كردند. 62% در صورت لزوم براي خود EC استفاده مي كردند. 41% پزشكان معتقد بودند جامعه دسترسي گسترده به روشهاي EC داشته باشد ،‌41% دسترسي را كاملاً محدود و كنترل شده مي خواستند . 71% از نظر شرعي روشهاي EC را مجاز و 7% غير مجاز         مي دانستند ،‌50% معتقد بودند فقط پزشكان بايد EC را تجويز نمايند.

در بررسي بعمل آمده آگاهي با سن ، ازدواج و سابقة‌ طبابت ارتباط معني داري داشت  (P<0/0001) . آگاهي با كاهش سن و كاهش سابقة طبابت بيشتر مي شد، همچنين آگاهي افراد مجرد بيشتر بود و

آگاهي با جنس ارتباطي نداشت.5/40 % افراد بدرستي مي توانستند به مراجعين خود يك روش مؤثر EC را پيشنهاد و طريقه مصرف آن را بيان نمايند.